فوتبال پست کلنیال

امروز حوصله دیدن فوتبال نداشتم. نه روی تلویزیون خانه نگاه کردم و نه با دیوید رفتم که طرفدار فرانسه بود و با دوستاش قرار بود فینال را ببینند.

راستش موقع بازی فرانسه و برزیل طرفدار برزیل بودم و با "م" در برکلی به نیکی و دوستانش پیوستیم که تنها طرفداران برزیل باشیم! اما اینبار دوست داشتم فرانسه ببرد. این هم برای ست و لو و "م" که سه تایی رفتند پارک دولورس سانفرانسیسکو (تاریخش را بخوانید جالب است) تا در آفتاب کم پیدای سانفرانسیسکو بازی را تماشا کنند و برای من گزارش لحظه به لحظه تصویری و صوتی از طریق تلفن می دادند! بخصوص ست که عشق زین الدین زیدان است و برای من صفحه مربوطه را فرستاده تا ببینم چقدر "کیوت" است ! انگار ما هر بار طرفدار تیمی بودیم باخت! خلاصه زینو جان اشک رفقای ما را درآوردی که در پارک دولورس فریادهای آی دولور آی دولورشان تا واشنگتن می آید! دیروز با دوستی صحبت می کردم، می گفت وقتی که فرانسه بوده از پاریس به شدت بدش آمده به این دلیل که مسلمان و مهاجر زیاد داشته و مشکلاتی که در دید او وابسته به این وفور سیاهپوستان فرانسوی است باعث شده دیدش به فرانسه ای که در تصورش ساخته بوده عوض شود. شاید همین است که من برعکس اینقدر از تیم فرانسه خوشم می آید که بیشتر بازیکنانش به نظر می آید پیشینه آفریقای شمالی دارند! بگذریم... فوتبال را با سیاست قاطی نکنیم (!!) خلاصه که آهنگ روز این است:

تا اینو جواب شنیدم خیلی عذاب کشیدم... زینو زینو زینو

ما بی قرارم زینو... وای زینو زینو زینو زینو زینو زینو!

بابا بازی است اینقدر ناراحت نشوید دوستان! البته خب واسه همین است می گویند فوتبال فن(اتیک)!

------------------------------

اگر تب فوتبال تان خوابیده، این مقاله خوب رفیق ما، گلبرگ باشی که شامل مصاحبه ای با شهرنوش پارسی پور است را بخوانید.