کنترل اطلاعات و دستگاه های غیر دولتی

یک نمونه دیگر از اینکه حکومت به دستگاه دولت محدود نمی شود: ارتش امریکا به جای اینکه خودش به امور پروپاگاندا مشغول شود، به یک شرکت خصوصی به نام لینکن پول می دهد تا اخبار نادرست و به نفع امریکا و افسانه هایی در مورد رشد دموکراسی در عراق تولید کند و در روزنامه های عراقی چاپ کند (بهش هم نگویید پروپاگاندا که بهشان بر می خورد! اسمش هست "تأثیر استراتژیک!"). خب گناهی ندارند این بنده های خدا دولتمردان امریکا... آنقدر راستگو هستند (!!!) که ساختن و پخش دروغ را پول می دهند یکی دیگر انجام دهد! جالبی پروپاگاندا این است که موفقیت آن بسته به آن است که نفهمی اخباری که می گیری بخشی از پروپاگاندا و جنگ اطلاعاتی است.

حالا این فقط بخشی از پول پروپاگانداست در عراق... خدا می داند چقدر پول پروپاگاندا در مورد ایران پخش شده و می شود و ما خبر نداریم، چون فکر می کنیم آن 85 میلیون در بودجه قبول نشده و پس از پروپاگاندا خبری نیست! اما از رسانه و وب سایت هایی که یکی پس از دیگری مثل قارچ سبز می شوند گرفته تا تبلیغ در دانشگاه ها، آدم می ماند که یکهو این همه پول برای تبلیغات از کجا آمده؟ این تبلیغات البته فراملی هم هست... یعنی نه تنها در ایران بلکه در امریکا نیز این "تأثیر استراتژیک" موجود است. شاید برای همین است که تا می پرسی فلانی فلان میلیون دلار پول از کجا آورده بدهد فلان مرکز "بی طرف" را باز کند، کک به تنبان بعضی ها می افتد که "از کجا می داند؟" بعد هم از آنجایی که کافر همه را به کیش خود می پندارد، می گویند که این ها از جمهوری اسلامی پول می گیرند که این حرف ها را بزنند! خیلی هم بهت محبت داشته باشند می گویند، "دایی جان ناپلئون" شدی خواهر! حالا می گویید بنده دیوانه شده ام، نگاهی بیندازید به این مقاله واشنگتن پست تا ببینید که کنترل در "عصر اطلاعات" خیلی بیشتر از آن چیزهایی است که فکرش را می کنیم. شیوه هایش هم فقط هم محدود به دستگاه دولت نمی شود...